ترکیب روشهای AHP و برنامه ریزی آرمانی صفر یا یک برای انتخاب یک سیستم پیشرفته ساخت و تولید

فن آوری های پیشرفته نوظهور و به کارگیری آن ها در سازمان های تولیدی برایباقی ماندن در صحنه رقابت امری حیاتی به شمار می رود. از این رو انتخاب فن آوریپیشرفته، فرآیندی بسیار مهم برای سازمان های تولیدی به حساب می آید. در واقعتصمیم گیری برای انتخاب فن آوری به واسطه تاثیری که بر روی فعالی تهای آیندهیک سازمان می گذارد تصمیم گیری استراتژیک محسوب می گردد و لذا ازپیچیدگی های فرآیندی خاص خود برخوردار است. پیچیدگی این فرآیند نه تنها بهخاطر عوامل تاثیرگذار مختلف کمی و کیفی آنهاست بلکه متعارض بودن اینعوامل با یکدیگر و ه مچنین وجود دیدگاه های متفاوت ذی نفعان است. به منظور انتخاب نوع خاصی از فن آوری لازم است ه مچنان که عوامل دخیل در انتخابسبک سنگین می شوند دیدگا ههای ذی نفعان مختلف در مسئله منظور گردد. علاوهبر آن باید با توجه به منابع موجود بهترین انتخاب از سوی مدیریت انجام شود.روش های متعددی برای ارزیابی و انتخاب فن آوری تا کنون گسترش یافته اند که هریک مزایا و معایب مخصوص به خود دارند. به عنوان مثال می توان به زمان بر بودن وصرف نظر کردن از عوامل کیفی در بسیاری از روش ها اشاره کرد. در این مقاله به ترکیب دو روش AHP و برنامه ریزی آرمانی صفر یا یک پرداخته می شود که می تواند ضمن در نظر گرفتن دیدگاه های ذی نفعان، ارزیابی فن آوری را با توجه بهعوامل متعارض با یکدیگر انجام دهد.روش مزبور برای یک انتخاب یک سیستم پیشرفته ساخت و تولید به کار گرفتهمی شود تا ضمن نمایش کاربردی بودن روش مزبور، نشان داده شود که روشترکیبی می تواند اطلاعات کلیدی بیشتری نسبت به سایر روشهای موجود در ارزیابیفن آوری برای مدیریت فراهم آورد